giovedì 14 maggio 2009

AL GNUGNÉN (n. 278)

Ón al và int un negózi ed casaléngh e al cumàss a gli d'mànda:
"Ch'sa pósia dèri?"
"Un gnugnén".
"Cósa?"
"Un gnu-gnén" al dìs pió ciaramànt.
"An ò gnànch capé".
"Gnócc'mél, che gnucàn: ai ò gnétt un g-n-u-g-n-é-n!"
"Ch'al spèta un mumànt ch'ai mànd un mì coléga".

Mó ànch al coléga an capéss gnìnta e i ciàm'n al diretàur.
"Écco ch'al dégga pùr a mé ch'a sàn al responsàbil".
"A gnóii un gnugnén!".

Al diretàur an capéss gnànca ló, mó l'à un'idéa: al vèrra l'óss d'la cantén-na e al ciàma:
"Artùro!"
"Gnè, gnàur gniretàur!"
"Vén só e và a sénter lulà ch'al c'càrr cumpàgn a té".

Arturo al và.
"Gnongnórno: gnàl gnégga gnùr a gné" e al cliànt: "Gnùm gnólel pr'al gnùl?"
"Gnà, gnà, gnànca gné a gnàn gnèd gnàcsé".
"Gnenàlmant! A gnóii un gnugnén".
"Gnùmm le gnólel, gnrànd, gnén, gnànch o gnàss?"
"Gnùmm gnài gnèr, gnàr gnè l'é gnistàss".

Artùro ai al tól, al l'inchèrta, l'arscód, al ringràzia e al salùta. Tótt chi èter trì, curiùs, i córren a d'mandèri:
"Dì só, ch'sa v'lèvel?"
"Un gnugnén!".

Nessun commento:

Posta un commento