DAL BARBÍR 1 (n. 18)

Un umàz al và dal barbìr e, int al mèz dal sarvézzi, ai vén da spudèr (brótta abitùdin d’una vólta!). Al dìs col barbìr: "Ch'al scùsa" e in st'mànter ch'al stà par spudèr a màn drétta, al vàdd una spézie ed tegàm e acsé al spùda a màn stànca dùv an i éra gnìnta. Al barbìr al fa un sàggn al cìnno ed spustèr la spudacìra. Dàpp un pó ancàura: "Ch'al scùsa" e as vólta a màn stànca, mó al vàdd ch'al tegàm e acsé al spùda a màn drétta. La térza vólta al sèlta só e al dìs:

"Guardè bàn, barbìr, che s'n la smitè ed cambièr sìt a ch'al tegàm, và finìr che mé ai spùd dànter!"