giovedì 9 ottobre 2008

LA CA’ DI SGNÀURI (n. 182)

Un vèc' funtanìr, ch'l'éra quèsi órb, l'andé col só faturén a iustèr un césso a cà d'un sgnàuri. I sunénn, i andénn dànt'r à un bèl curtìl con int al mèz la stàtua d'una dóna e al vèc a gli gé: "Bongiórno, sgnàura". Quànd i finénn al lavurìr, i turnénn a pasèr davànti à la stàtua e al vèc' al turné a dìr: "Bongiórno, sgnàura". Als vulté vérs al faturén e al burbuté: "Óu, làur qué i aràn di baiùch, mó educaziàn zèro!". Intànt la sérva l'éra ruzzlè zà par la schèla e l'éra finé con la tèsta int al bidàn dal róssch e col cùl pr'ària e al vèc' al cuntinué: "...e po' guèrda che fàt cùl ch'i càzen vì, strasinón!".

AL FRÈ (n. 181)

Int un cunvànt ed frè col vàud dal silànzi, l'arìva ón nóv e al vén a savàir che lé is pólen dìr sàul dàu paról à l'àn! À la fén dal prémm àn, al và dal Superiàur e a gli dìs:
-
"Ai ò fàm". E ló: "Và bàn, préga!".
À la fén dal secànd àn al turné e al gé:
"Ai ò fràdd". - "Và bàn, préga".
À la fén dal térz àn, ch'an in psèva pió ed stèr zétt, al turné dal Superiàur e a gli gé:
"A vàgh vì". E ló: "L'éra àura, caràggna d'un ciacaràn!".

TIMIDÀZZA (n. 180)

Un ragazèl, pitóst témmid, al và int una farmazì par cumprèr un preservatìv, mó, dato ch'ai é del sgnàuri, an s'atànta brìsa a c'càrrer fórt e al d'mànda a bàsa vàus:

"Mé a v'révv un pssvvvtvvv…"
"Cùs'èl détt?" al dìs fórt al farmazésta.
"Ai ò détt ch'a v'révv un preservatìv" al dìs al zuvnót un pó pió fórt e al d'vànta tótt ràss.
"Eh, bàn an i é mégga gnìnt da vargugnères" pò al và só pr'una schèla e al d'mànda fórt (che tótt i sentàn!): "Cùmm le vólel al preservatìv? Normèl o culurè?"
E al zuvnót, che oramài l'avèva fàt padèla, l'arspundé fórt: "Ch'al fàga ló: am séruv par fèr un cùl!"

LA TELEVISIÀN 2 (n. 179)

Tótta la famàiia l'é davànti à la televisiàn par vàdder "Lasiaoradoppia" e al nón ch'l'é in prémma fìla, al tàca a dèr dégli ànd. "Al nón al càsca, al nón al càsca" e il ciàpen da de drì e i tàurnen a méttrel drétt. Dàpp un pó: "Al nón al càsca, al nón al càsca!" e i tàurnén un'ètra vólta a méttrel drétt int la scràna e ló als vólta, tótt incazè, e al dìs: "Insàmma, in ch'la cà qué ans pól gnànch scurzèr?"

RIME IN PILLOLE (pagina 27)

Al grillo:

Gréll gréll fàt a la pórta
che tó mèder l’é mèza mórta
che tó pèder l’é andè in parsàn
pr’una grèna ed furmintàn.

Alla lucciola:

Lózzla lózzla vén da bàs
ch’at darò dal furmài pàs,
at darò una carsintén-na,
vén da mé, bèla luzlén-na.


Alla coccinella:

Vióla vióla,
insàggnum la strè d’andèr a scóla.


La capra (la conta da uno a tredici):

1- It chèvra?
2- S’a sàn chèvra?
3- Sé ch’a sàn!
4- Èt él córen?
5- S’ai ò él córen?
6- Sé ch’ai ò!
7- Dùvv égli èt?
8- Dùvv égli ò?
9- In mèz al zócch!
10-Quànti in èt?
11-Quànti ai n’ò?
12-Fài i cónt:
13-Tràgg’ in pónt!


Il cane e la lepre (antico ballo):

Córr pùr càn, ciàpa la lìvra,
ciàpla, ciàpla par la có,
tén-la strécca ch’l’é la tó
tén-la strécca…l’é scapè! (
oppure: a l’à ciapè!)

Girotondo:

Ucarén-na da la chèvra bìsa
tìra tó mèder par la camìsa,
fàla balèr, fàla saltèr
quànt’é la cà dal muntanèr.

-
Paolo Canè

RIME IN PILLOLE (pagina 26)

Stràza buràta,
la péssa d’la gàta,
la péssa dal gatén (o dal ninén)
buràta buratén.


***

Al volto e alle mani di un bimbo:

Quàsst l’é l’ucén b’lén,
quàsst l’é só fradlén,
quàssta l’é l’urcén-na b’lén-na,
quàssta l’é só surlén-na,
quàsst l’é al piról d’la pórta
(il labbro inferiore),
quàssta l’é la pórta
(la bocca)
quàsst l’é al campanén (il naso)
din dén din dén (scuotendolo!).

***

Màn mórta, màn mórta, oppure Màn mórta, màn mórta,
la bàt a la pórta ------------------- péccia a la pórta!
la bàt al purtàn
pùnf: un scupazàn!

***

Manén-na màta,
la péccia chi la càta,
la càta al só padràn:
pin pàn, pin pàn!


***

(Dialogo delle cinque dita):

Quàsst dìs:” Ai ò fàm,
quàsst dìs:” A magnaràn”,
quàsst dìs:” Cùmm faràggna?”
quàsst dìs:” A rubaràn”,
quàsst dìs:” Mìcca, mìcca,
chi ruba s’impicca!”.


***

Contro vari dolori:

Panarézz, panarézz, qué at métt e qué at làs!

***

Parcànt e parcànt’óss
vàga vì la pèl e l’ós
e ch’al puchtén ch’ai rèsta,
vàga vì d’matén-na ch’l’é fèsta.

-
Paolo Canè