AL SBÀLI (n. 104)

Un viazadàur al zàirca da durmìr par la nót, mó l'albergadàur l'à sàul una stànzia grànda quèsi lébbra, parché ai dórum bèle un nàigher. "Impórta bàn a mé! Mé a stàgh qué sàul stanót, anzi ló al m'arévv da ciamèr d'matén-na al sì, parché ai ò al tréno". Als métt int un litén sàtta al camén e durànt la nót, sicómm ai é un gràn vintaràz, ai vén zà un mócc' ed calézen. Al sì i al ciàmen e ló al ciàpa só in fùria e al scàpa vi sànza lavères, pr'an pérd'r al tréno. Al pàsa davànti a una vedrén-na, als guèrda e al dìs: "Bòia d'un mànd lèder, ch'l'imbezéll d'l'albergadàur invézi ed ciamèrum mé, l'à ciamè al nàigher!"