lunedì 7 aprile 2008

LA CONFESIÀN (n. 115)

Pirén, ch'l'é un ragazèl ed cìsa, as và a cunfsèr. Al prìt a gli d'mànda i su p'chè e ló al cunfèsa d'avàir zarché ed rubèr una tóca, mó d'avàir sàul zarché, parché la tóca l'é scapè vì, lasàndi in màn sàul el pànn d'la có.
-
"Rubèr l'é un gràn p'chè!" Ai dìs al prìt.
"Mó mé a n'ò mégga rubè: am é vanzè sàul el pànn!"
"L'é listàss, l'é l'intenziàn ch'la cànta; t'am è da purtèr un "aquilén" par penitànza" (una vólta el penitànz is fèven in ufért, che i custèven a la zànt de pió che trai avemarì! E l'aquilén l'éra una munàida da zénqv frànch).
"An l'ò brìsa qué con mé: a vàgh a tórel a cà" e vì ch'l'andé.
-
Mó invézi al l'avèva: l'andé int una butàiga ed frànt à la cìsa e a s'al fé scambièr con zànt munidén-ni da un scùd (zénqv zentésum), al li mité dàntr'à un sacàtt ed chèrta e al turné in cìsa. Pasànd davànti a l'aqua sànta, al tucé al sacàtt int l'aqua e al le mité dantr'al só capèl:
-
"Ecco, sgnàur Curèt, ai ò purtè i zenqv frànch". Al prìt al ciapé al sacàtt, mó, con al sacàtt móii, el munàid i vanzénn dàntr'al capèl, alàura al gé: "Pirén, am è vanzè in màn sàul la chèrta", e ló: "Ànch a mé, sgnàur Curèt, am é vanzé in màn sàul el pànn"!

Nessun commento: