martedì 18 novembre 2008

A SCÓPI RITARDÈ (n. 202)

Al maré l'arìva a cà à l'impruvìs e la muiér la fà andèr l'amìgh in mudànt in teràza. I dù i vàn a lèt e, in 'st'mànter che la muiér l'é in bàgn, l'amìgh al péccia int al vàider e al dìs al maré:
"Ch'al scùsa sèl, mó ai éra da la sgnàura dal piàn superiàur, quànd ai é arivè só maré: ai d'mànd un piasàir da óm'n à ómen: pósia andèr fóra dal só óss?".
"Mó zért, s'an s'dàn una màn strà nuèter!" e al le làsa andèr.
Vérs mezanót as sént un vérs int al bùr: "Bróta vàca!".
E la muiér: "Cus'èt? Parché?"
"Parché am é v'gnó in mànt che nuèter a stàn à l'ùltum piàn!".

Nessun commento: