RIME IN PILLOLE (pagina 52)

Sul “Gazzettino” nel 1868 un ritrattino di donna che anticipa “Ehi, ch’al scùsa!”:

-
La sgnàura Marién-na ed Strà Mazàur

L’é arméssa purassè, l’é grasutén-na;
in fàza l’é cuntànta e ‘d bàn umàur
e, bàn che la statùra séppa cén-na,
la cmànda in cà só cómm’un Priàur.

La pórta, s’ai badè, nàigra la f’tén-na
e sàtta l’à él calzàtt, nàigri ànca làur,
in spàla, quànd l’é a spàs, l’à la mantlén-na
e in tèsta l’à un caplàz dal stàss culàur.

In quànt ai su prinzéppi, l’é santòcia:
ai piès la cumpagnì ‘d Sàn Vinzinzén
che, quànd l’é insàmm a làur, lì la fà sbòcia.

La scócia con del prèdich i inquilén
strà i quèl, s’ai é un martóff, li al l’adócia
par vàdder pùr ‘d sgurèri on pó ed quatrén.

Il Dottor Balanzone, nel giovedì grasso del 1871, firma queste rime su un giornaletto che porta lo stesso nome della secentesca maschera bolognese:

La zóbia l’é gràsa,
Bulàggna ànca lì,
ch’as fàga màn bàsa
par stèr in al’grì.
La vétta l’é bèla
in mèz ai piasìr:
stra’l sùgh ed canèla
ans pànsa a l’avgnìr.
Fàn dànca baldória
ch’a sàn ‘d Caranvèl,
andàn tótt in glória
ch’l’é al chèp esenzièl.
La zóbia l’é gràsa,
Bulàggna ànca lì,
urlàn tótt in màsa:

“Evìva l’al’grì!”.

-

Paolo Canè