LA SUPÓSTA (n. 28)

Piràn al và dal dutàur pr'una visita. Al dutàur a gli prescrìv una supósta, mó Piràn an avèva mai vésst un quèl dal gèner e al d'mandé:

"Cùmm'l'òia da tór 'sta medgén-na?"

"Per via anale" la fó l'arspósta.

"Ai ò capé" e l'andé a cà. A cà al d'mandé à só muier s'la savèva cùs'l'éra la "via anale": "Ch'sa vùt ch'a sèva mé, d'màndal al dutàur!", "Mó nà ch'al s'incàza", "Cómm al s'incàza? l'é al só amstìr! Dài teléfona".

"Pronto? Sgnàur dutàur? A sàn Piràn! An ò mégga capé bàn par vi'd ch'la medgen-na cùmm òia pùr da tórla?"

"Le ho detto per via anale, per via rettale, insomma!"

"Ah, adès ai ò capé. Gràzie". E, arvólt a só muiér: "Al m'à détt "per via rettale", al sèt té cus'l'é?" "Chi mé? An i é dóbbi! Tàurna a telefonèri!", "Mó nà ch'al s'incàza", "Mó ché mó ché. Fa póchi stóri e teléfona!"

"Pronto? Sgnàur dutàur? A sàn ancàura Piràn e an ò gnànch capé pulìd…" E al dutàur: "Insàmma Piràn, t'at t'lè da métter só pr'al cùl!".

E Piràn al crùv la curnàtta con la màn e al dìs a só muiér: "A t'al gèva mé ch'al s'incazèva!"