PAPAGÀL 4 (n. 53)

In vàtta a una nèv da crusìra ai é un prestigiadàur col só papagàl ch’l’intartén la zànt:

"Adès a fàg sparìr ch’al tavlén qué", e al papagàl: "Sè, t’fè sparìr mi nóna!"

"Té stà zétt” e al fà sparìr al tavlén.

"Adès a farò sparìr ànch la scràna", e al papagàl: "Acsé t’at métt a séder par tèra"

"A t’ò détt ed stèr zétt!" e al fà sparìr la scràna.

"Adès un quèl ch’an ò mai fàt prémma: a fàgh sparìr..." In ch’al mumànt la nèv la s’inzócca càntr’un relétt e la s’afànda. Dàpp un pó ai vén a gàla al prestigiadàur e al papagàl che a gli dìs:

"Di só, adès smétt ed fèr l’èsen e tìra fóra la nèv che mé an sàn b’sa bàn ed nudèr!"