lunedì 8 ottobre 2007

UN PÈZ D’ANTIQUARIÈT (n. 81)

Un colezionésta al và da un'antiquèri e al tróva un césso franzàis ed làggn dal sizànt ch'l'é una maravàiia. Al càssta un óc', mó al fà d'vluntìra al sacrifézzi, parché l'é un pèz ónnich. Dàpp suquànt dé al tàurna da l'antiquèri e a gli dìs:

"Sèl che al césso al pózza?"
"Al pózza? Dàpp a tarsànt àn? L'é impusébbil!"
"Ai déggh ch'al pózza".
"Bàn a vóii v'gnìr a cà só a vàdder".

Arivè a cà, l'antiquèri al guèrda, al tàsta, al nèsa e pò ai d'mànda:

"Ch'al dégga, mó ló dàntr'a 'sté cesso i chèghel?"
"Mé sé".
"Ah, sssssócc'mel…….!"

Nessun commento: