AL SUSPÈT (n. 130)

Un furastìr l'arìva tótt sudè int al bar d'un pàais: "Un cògnac". Al le mànda zà d'un fiè: "Un’èter". Al le bàvv e al d'mànda al barésta:

"Avìv di gàt grànd e nìgher in ch'al pàais qué?"

"Zért"

"Éni grànd ch'mé un'òmen?"

"Nà, i én dimóndi pió cén, parché?"

"Parché alàura a cràdd d'avàir méss sàtta dù prìt!".