SÈT E MÈZ (n. 134)

Ón ch'al n'in p'sèva pió, al curé al césso mó al le truvé ocupè. Al sinté una vàus ed dànter ch'là gèva: "Chèrta" e ló l'insfilzé d'la chèrta sàtta l’óss. Dàpp un pó: "Chèrta" e ló l'insfilz d'l'ètra chèrta e al pinsé: "Ormài l'arà finé: an in pós pió!". E ch'l'èter: "Cherta" e ló ètra chèrta, infén che ch'l'èter al gé: "A rèst!". E ló als caghé adós!