AL PISADUR (n. 170)

Int ón ed chi pisadùr ch'ai éra una vólta int el strè, quànd i òmen ch'i pisèven, ón da una pèrt e ch'l'èter da ch'l'ètra pèrt, is guardèven int la fàza, ón l'incuntré un èter che l'avèva da dèri di baiùch e a gli d'mandé:

"Alàura cùmm'it méss con ch'al nécc' t'è con mé?"

"Guèrda", l'arspundé ch'l'èter, "adès ai ò un afèri pr'el màn che, s'al và drétt acsé, a stàpp ànch al tó bùs!".