UNA SÌRA AL NÀIT (n. 192)

Al ragiunìr Stupazàn al pórta fóra só muièr par l'aniversèri dal matrimóni.

"Stasìra" la dìs lì "a vóii t'am pórta al nàit, ch'an i sàn mài stè".

"Al nàit? Mó an é mégga un sìt par zànt cómme nuèter!"

"L'é listàss: ànzi guèrda ai n'é ón própi qué!".

Ciapè à la spruvéssta al ragiunìr an pól brìsa dìr ed nà e i vàn dànter. Al guèrdaróba la sgnurén-na la dìs:

"Bonaséra ragiunìr!"

E la muiér: "La cgnósset té ch'la sgnurén-na lé?"

"Chi mé? Mé nà, l'am arà scambiè pr'un èter".

L'arìva al camarìr: "Bonaséra, ragiunìr, vólel al sólit tèvel?"

E la muiér: "Alàura it cgnóssen tótt qué!"

"Mó nà, at déggh ch'i se sbàglien con un èter!".

I màgnen e dàpp ai vén al spetàquel dal spogliarello; la balarén-na la se spóiia e, à la fén, la d'mànda al póbblich: "Ed chi él al reggipetto?" e al póbblich in còro: "Dal ragiunìr Stupazàn!". La muiér l'as lìva só, tótta incazè, e l'ai dìs una móccia ed buièt e pò vì ch'la và fóra. Al ragiunìr a gli córr drì, zarcànd una quàich scùsa, mó lì gnìnta: la ciàma un taxi, l'ai sèlta in vàtta e ló drì e la cunténnua a dìri del buièt. Al sèlta só al taxésta e al dìs:

"Óu, ragiunìr, dèl putèn ai n'avàn carghé tànti, mó inciónna catìva cumpàgn a quàssta!".