I NÓMMER (n. 237)

Un umarèl, in vìsita à un manicómi, al vàdd un grupàtt ed màt ch'i c'càrren insàmm. Ón al dìs un nómmer e tótt chi èter zà a rédder, un èrter al dìs un nómmer difarànt e vì tótt a rédder, acsé al d'mànda à un infarmìr:

"Parché réddni làur qué?"

"Parché is cànten del barzlàtt, mó, par fèr pió prèst, i àn dè di nómmer à ognón-na".

Alàura à l'umarèl ai vén in mànt ed pruvèr ànca ló e al dìs:

"Trantasì!", mó tótt i màt i stàn zétt.

"Parché in rédden brìsa?" al d'mànda à l'infarmìr.

"Parché quàlla lé i la savèven bèle!".