RIME IN PILLOLE (pagina 56)

Ed ora una lunga filastrocca (che scrivo su quattro colonne!) dell’ing. Pompeo Mattioli (Pumpién l’Emigrè) apparsa su Ehi, ch’al scusa il 27/12/1884 e che Franco Cristofori ritiene essere la più memorabile delle nostre poesie dialettali insieme con “qualche zerudella, alcune narcisate e un pizzico dei sonetti della Sgnàura Catarén-na”. Io però non sarei così severo, poiché da Testoni a Sgarzi e ad altri ancora ho trovato molto di meglio!
AL PRESÈPI
Int ‘na capàna ch é fàta ed càna ai fà la nàna só pr’una scràna un Fanginén, puvrininén tótt rizulén ch’l’é un làt e un vén. Un bà e un’asnén, dù bón b’stiulén puvrininén i stàn avsén supiàndi sàura ch’l’é un bèl fraschén. Un v’ciarlinén ch’à nómm Jusfén ch’fà da papién, puvrininén, al stà lé avsén dal Fanginén dal có manzén, col bastunzén pén ed fiurén. La Maravàiia ch’l’é una v’ciarlén-na puvrininén-na la vén a vàiia con la lumén-na. Una zuvnén-na ch’à nómm Minghén-na ch’à ràtt la f’tén-na, puvrininén-na, pórta una tàiia pén-na d’arvàiia.	Un umarén ed nómm Chichén pórta dal vén int un zuchtén pr’al póver v’cén puvrininén. L’Aduraziàn ch’l’é un bàn cristiàn ch’à nómm Simàn, sàtta al zibàn da stèr in z’nóc’ slónga un ranóc’, quàter panóc’, trì sérr’l e un f’nóc’. E chi à un agnèl e chi un vidèl e chi un purzèl e chi un buchèl e chi à un usèl, chi dal pan spzièl; ónna à un anèl, ónna un grimbèl, ónna à un didèl, ónna un zindèl, ónna un cavzèl. Chi à dal tridèl chi dél fritèl, chi dél furmèl chi dél zighèl, chi dal cavièl, chi dégli ufèl. Tótt pasturén-ni puvrininén-ni, tótt pasturén,	puvrininén, sànza un quatrén, ch’pórten d’la róba pr’al Fanginén. O che burdèl zà pr’él budèl. Là da luntàn sàtta a un maciàn ai é al Durmiàn int un cantàn e ló, puvràn, al s’rà trì sécol, (él n’én bazécol!) ch’al stà in galàn tiràndi dànter, própi dabàn, ch’al pèr al tràn! Ai é i Remàg’ con i sù pàg’ ch’stàn só pr’él spécol quarànta sécol in caparèla asptànd la strèla con la budèla lusànta e bèla: ch’dàpp un lunghéssum pelegrinàg’ strà méll disàg’ pórten un sàg’ di su vilàg’ mégga d’erbàg’ o èter furàg’, mó ‘d maranghén, d’ór ed zechén,	pér’l e rubén, scùd e pavlén e mìz pavlén pr’al Fanginén puvrininén. Ai é i anzlén, i cherubén, i serafén. O, che flagèl, o, che bèl quèl o, ch’caranvèl, tótt bì fangén, sànza brazén, sànza gambén, sànza titén, sànza panzén, sànza culén, sàul con i aglién puvrininén. I àn di piatlén, di panirén, di sachtinén, pén ed zesmén, ‘d margaritén e d’usmarén ed bì fiurén, puvrininén! Ch’tótt a memória cànten la glória!   ***   O, che baldória che bèla stória!