LA PULÉTTICA (n. 327)
Pirén al tàurna a cà da scóla e al d'mànda a só pèder: "Bàbbo, ai ò bisàggn che té t'um spiégh la puléttica, parché d'màn ai ò da fèr un téma".
Al pèder ai pànsa un póch e pò ai dìs: "Fórsi al quèl miàur l'é quàll ed fèr un paragàn con la nóstra famàiia: mé a rapresànt i capitalésta, parché a lavàur e a pórt a cà i baiùch; tó mèder l'é al guéren, parché la dezìd incósa in cà; la Cesìra, la dóna ed sarvézzi, la rapresànta i operèri, parché la lavàura con un stipàndi; té t'i al popolo e tó fradlén l'é la generaziàn futura, èt capé?"
"A cràdd ed sé, grazie".
Pirén, la sìra a lèt, l'é ànch drì ch'al pànsa a tótt quàll ch'ai à détt só pèder e in ch'al mànter als acórz che al fradlén l'as l'é fàta adós, acsé al córr a ciamèr só mèder.
Ciàma e che te ciàma, mó la mèder la cunténua a runfèr e al vàdd che só pèder al n'é brìsa int al só lèt, mó l'é in quàll d'la Cesìra!
A la matén-na, a claziàn, al pèder a gli d'mànda:
"Alàura Pirén, cus'èt capé d'la puléttica?"
"P'r adès ai ò capé che i capitalésta il càz'n in ch'al sìt ai operèri, che al guéren al dórum, als n'infréga dal pòpolo e al làsa el futuri generaziàn int la mérda!"
Al pèder ai pànsa un póch e pò ai dìs: "Fórsi al quèl miàur l'é quàll ed fèr un paragàn con la nóstra famàiia: mé a rapresànt i capitalésta, parché a lavàur e a pórt a cà i baiùch; tó mèder l'é al guéren, parché la dezìd incósa in cà; la Cesìra, la dóna ed sarvézzi, la rapresànta i operèri, parché la lavàura con un stipàndi; té t'i al popolo e tó fradlén l'é la generaziàn futura, èt capé?"
"A cràdd ed sé, grazie".
Pirén, la sìra a lèt, l'é ànch drì ch'al pànsa a tótt quàll ch'ai à détt só pèder e in ch'al mànter als acórz che al fradlén l'as l'é fàta adós, acsé al córr a ciamèr só mèder.
Ciàma e che te ciàma, mó la mèder la cunténua a runfèr e al vàdd che só pèder al n'é brìsa int al só lèt, mó l'é in quàll d'la Cesìra!
A la matén-na, a claziàn, al pèder a gli d'mànda:
"Alàura Pirén, cus'èt capé d'la puléttica?"
"P'r adès ai ò capé che i capitalésta il càz'n in ch'al sìt ai operèri, che al guéren al dórum, als n'infréga dal pòpolo e al làsa el futuri generaziàn int la mérda!"
1 commento:
Strepitosa!
A Bologna ci sono vissuto un anno ma, pur non conoscendo il dialetto locale, ho imparato ad apprezzarne le immense capacità espressive.
Detta in italiano, questa barzelletta sarebbe solo divertente. In bolognese fa schiattare.
Pian piano, leggerò anche le altre.
Grazie!
Posta un commento