LA CAMBIÈL (n. 340)
La muiér ed Biànchi la sént che só maré als prélla int al lèt, e pò als lìva e al gìra par la stànzia, alàura l’impéiia la lùs e l’ai d’mànda:
"Disó, cumm’éla t’an dórum brìsa?"
"Stà bóna, d’màn aiò da paghèr la cambièl ed Romàno e an ò brìsa i sóld!"
"Ciàmal al teléfon".
"Mó nà ch’am vargàggn".
"Móché vargàggna d’Egétt, al vól dìr ch’ai teléfon mé".
E la fà acsé: "Prónto? Romàno? A sàn la muiér ed Biànchi e ai v’lèva dìr che mi maré an dórum brìsa, parché an à brìsa i sóld par la vóstra cambièl ch’la schèd d’màn".
E Romàno l’arspàus: "Và bàn, ch’ai dégga pùr ch’al pól andèr a durmìr, parché adès a stàg z’dàzzd mé!".
"Disó, cumm’éla t’an dórum brìsa?"
"Stà bóna, d’màn aiò da paghèr la cambièl ed Romàno e an ò brìsa i sóld!"
"Ciàmal al teléfon".
"Mó nà ch’am vargàggn".
"Móché vargàggna d’Egétt, al vól dìr ch’ai teléfon mé".
E la fà acsé: "Prónto? Romàno? A sàn la muiér ed Biànchi e ai v’lèva dìr che mi maré an dórum brìsa, parché an à brìsa i sóld par la vóstra cambièl ch’la schèd d’màn".
E Romàno l’arspàus: "Và bàn, ch’ai dégga pùr ch’al pól andèr a durmìr, parché adès a stàg z’dàzzd mé!".
Nessun commento:
Posta un commento