BASTÀN E CAPÉL (n. 73)

Calìsto, ch'l'éra un cuntadnót, al riusé a fères invidèr a una fèsta a cà d'una cuntàssa, con l'impàggn però ed c'càrrer pulìd, d'an dìr né del madón, né del parulàzi. Par tgnìr fàid à la pruméssa al stèva sàmper zétt, mó a un zért pónt ai v'gné un bisàggn urgiànt e al d'mandé alla cuntàssa: "Dùv pósia andèr a…pixèr?".

La cuntàssa l'as mité a rédder e l'ai d'mandé: "A pixèr con la "x"?" e ló: "Nà, nà, con l'usèl!"

La cuntàssa la d'vinté séria, la ciamé al magiordòmo a l'urdné: "Batésta, bastàn e capèl, parché al sgnàur Calìsto al và a cà!". Alàura i invidè i tachénn a dìr: "Mó nà, sgnàura cuntàssa, l'é un póver maicàtt, ch'al le pardàn-na" e la cuntàssa l'as fé tastèr.

Dàpp un pó la dìs a tótt: "Adès a fàn un zùgh, un indovinèl: mé a fàgh una d'mànda e chi é pió svélt l'à d'arspànder, mó sànza dìr del parulàzi. Dànca, cus'él ch'al bùs cinén, con dal pàil tótt'intàuren?". I invidè i vanzénn mótt e Calìsto al salté só trionfànt: "L'é al bùs dal cùl!".

La cuntàssa: "Batésta, bastàn e capèl che stavólta al sgnàur Calìsto al và a cà dabàn!". E alàura tótt un'ètra vólta: "Mó nà, sgnàura cuntàssa, ch'ai dàga un'ètra pusibilitè…".

"Và bàn, mó l'é l'ùltma vólta! A tàur'n à fèr la d'mànda: cus'él ch'al bùs cinén, con dal pàil tótt'intàuren?".

Calìsto al buièva, tótt chi èter i stèven zétt e, quànd an in p'sé pió ed stèr zétt al salté só: "Batésta, bastàn e capèl, mó par mé l'é sàmpr'al bùs dal cùl!"