UNA DÓNA PRÀTICA (n. 56)

Dù pulismàn i bóss’n à l’óss d’una cà ed Bùdri:

"Stèl qué un zért Gisto Stupazàn?"

"Sé, mé a sàn só muiér".

"Sgnàura, avàn una gràn brótta nutézzia da dèri: só maré l’à avó un inzidànt a lavurèr e purtróp l’é mórt!"

La muiér la tàca a zighèr.

"Sgnàura, nuèter a rispetàn al só dulàur, mó bisàggna ch’la véggna con nuèter pr’al riconosimànt e ch’la s’prepèra a vàdd’r un brótt spetàqel: só maré le stè squizè da un caterpìller e ai é vanzè sàul la pért da la zintùra in zà".

La muiér la và a l’ubitóri, i c’crùv’n al mórt, che naturalmànt l’é tótt nùd. Li al le guèrda, la scósa la tèsta e la dìs:

"Nà nà, quàsst che qué al n’é brìsa mi maré...e pò al n’é gnànch ón ed Bùdri!"