AL STRALANCHÈ (n. 248)

Ai é ón ch'l'incàntra par strè un stralanchè, cioè ón ed ch'i zùp ch'i sdàndlen da una pèrt e da ch'l'ètra e a gli d'mànda:

"Ch'al scùsa, ló ch'al và tótt al dé in zà e in là, an sa mégga par chès s'ai é un apartamànt d'afitèr?"